به گزارش کردپرس ، امروز ۱۱ ژوئن ۲۰۲۵، مراسم نمادین خلع سلاح مبارزان پ.ک.ک با حضور ۳۰ عضو این گروه در سلیمانیه برگزار شد. این رویداد که از سوی پ.ک.ک به‌عنوان «نشانه حسن نیت» در راستای پیشبرد روند صلح توصیف شده، با اقدامی متفاوت همراه بود: نیروهای پ.ک.ک به جای تحویل سلاح‌ها، آن‌ها را درون یک محفظه قرار داده و آتش زدند. این تصمیم، حامل پیام‌های چندلایه سیاسی و نمادین است.

زمینه سیاسی

پ.ک.ک، از طریق عبدالله اوجالان، رهبر زندانی خود، از سال گذشته وارد مذاکراتی با دولت ترکیه شده است. این گفت‌وگوها بر پایه خلع سلاح در برابر اصلاحات سیاسی و تضمین حقوق فرهنگی و مشارکت سیاسی برای جنبش کردی بنا شده‌اند.

این روند پس از آن شتاب گرفت که دولت ترکیه و حزب عدالت و توسعه، با همراهی حزب ملی‌گرای افراطی حرکت ملی (MHP) به رهبری دولت باغچلی، در اقدامی بی‌سابقه، با نمایندگان حزب طرفدار کردها (حزب دموکراتیک خلق‌ها یا DEM) در پارلمان دست دادند. در پی آن، اوجالان در فوریه امسال فراخوان رسمی خلع سلاح را صادر کرد و در ماه مه، پ.ک.ک با برگزاری کنگره‌ای، این تصمیم را به‌طور رسمی تصویب کرد.

تحلیل نماد سوزاندن سلاح

مراسم امروز اساساً نمادین بود و پ.ک.ک از گذشته تاکنون، به استفاده از نمادها و نمایش‌های بصری برای انتقال پیام‌های سیاسی شناخته شده است. سوزاندن سلاح‌ها، نه‌تنها پایان نمادین مبارزه مسلحانه را به نمایش می‌گذارد، بلکه آغاز مرحله‌ای نوین از مبارزه سیاسی و بسیج مدنی را اعلام می‌کند؛ مفاهیمی که در بیانیه‌های اخیر اوجالان نیز بارها تکرار شده‌اند.

در حالی که رسانه‌های نزدیک به دولت ترکیه از ترتیباتی برای تحویل سلاح‌ها به دولت با شناسایی سریال و کنترل‌های فنی خبر داده بودند، پ.ک.ک این گزینه را رد کرده و با اجرای مراسمی مستقل، سلاح‌ها را به‌جای تحویل، نابود کرد. این تصمیم، چند هدف را دنبال می‌کند:

قطعیت و برگشت‌ناپذیری: برخلاف تحویل سلاح به دولت یا نگهداری در انبار، نابودسازی کامل آن‌ها، تعهد غیرقابل بازگشت به پایان مبارزه مسلحانه را نشان می‌دهد.

حفظ شأن و استقلال: پ.ک.ک با سوزاندن سلاح‌هایش این پیام را منتقل می‌کند که این گروه از موضع اختیار خلع سلاح شده، نه به‌عنوان طرف مغلوب یا تسلیم‌شده در برابر دولت ترکیه.

پیشگیری از مصادره یا استفاده مجدد: این اقدام مانع آن می‌شود که سلاح‌ها به‌دست طرف‌های دیگر، از جمله دولت ترکیه یا گروه‌های رقیب برسند یا برای اهدافی متفاوت استفاده شوند.

نمایش تحول هویتی و سازمانی: این اقدام به‌منزله آغاز فصلی جدید در فعالیت‌های پ.ک.ک، از کنش مسلحانه به عرصه سیاست مدنی و فعالیت پارلمانی است.

نشانه‌های سمبولیک و پیامی که فراتر از سلاح است

پ.ک.ک با دقت خاصی به نمادها و پیام‌های ایدئولوژیک توجه کرده است. ترکیب جنسیتی اعضای حاضر در مراسم دقیقاً برابر بود: ۱۵ زن و ۱۵ مرد، از جمله چهار فرمانده (دو زن و دو مرد). مراسم به‌دست بسه هوزات، رهبر مشترک شورای اجرایی KCK، رهبری شد. او زنی علوی از منطقه درسیم است؛ هویتی که در خود پیامی آشکار درباره رویکرد فرافرقه‌ای و برابری‌طلبانه پ.ک.ک دارد.

در حالی که بسیاری از قیام‌های کردهای ترکیه در گذشته در چارچوب‌های قومی یا مذهبی محدود می‌ماندند، پ.ک.ک توانسته است از مرزهای زبانی (کورمانجی و زازا) و مذهبی (سنی و علوی) فراتر رود و پایه‌ای گسترده برای خود ایجاد کند. حفظ این وجهه فراگیر و چندهویتی، بخشی از پروژه گذار به فعالیت سیاسی است.

 منبع:  نشنال کانتکست